Kierownik wycieczki: | Ślazik Jan |
Pogoda: | wspaniała |
Turbacz (1310 m), serce Gorców, przyciąga inne grzbiety, łączy je, góruje nad pozostałymi gorczańskimi szczytami. Podobnie schronisko na Turbaczu skupia rzesze turystów, przybywających tu corocznie licznymi szlakami. Niektórzy twierdzą, że tutaj właśnie, pomiędzy Turbaczem, Kiczorą a Kudłoniem, przy drewnianej kaplicy Matki Boskiej Królowej Gorców, najlepiej odczuwa się szczególną atmosferę tych gór.
Turbacz jest najwyższym szczytem Gorców, położonym niemal w ich centrum. Zbiega się tu blisko 10 gorczańskich grzbietów, w tym prawie wszystkie najważniejsze. Sam wierzchołek stanowi spłaszczona kopuła pokryta dorodnym, górno reglowym lasem świerkowym. Jeszcze do końca XIX w. używano błędnej nazwy szczytu - Niedźwiedź. Wzięła się ona z pomyłki wojskowych kartografów austriackich, którzy nazwę północnogorczańskiej wsi odnieśli do najwyższego szczytu. Turbacz nie podnosi niestety swojej atrakcyjności rozległą panoramą, gdyż niemal całkowicie pokrywa go wysoki las świerkowy, a szczyt oznaczony jest tylko symbolicznym kamiennym obeliskiem. Przechodzi tędy główny szlak beskidzki, więc przynajmniej raz zaliczają go wszystkie wycieczki grupowe czy indywidualni turyści.
Ale tak naprawdę, miejscem, z którym kojarzy się nazwa Turbacz, jest położone na wschód od szczytu okazałe schronisko. Ten jeden z największych w Beskidach, niebrzydki obiekt znajduje się na skraju polany Wolnica, tworzącej wraz z rozległą Halą Długą ciąg polan pomiędzy Turbaczem a Kiczorą. Zbiegają się tu wszystkie ważniejsze trasy turystyczne przecinające Gorce, a szlaków bezpośrednio tu prowadzących można naliczyć osiem.
W pogodny niedzielny poranek 11 września 2011 roku 34 osoby wyruszyły na wycieczkę zorganizowaną przez KLUB TURYSTYKI GÓRSKIEJ "WIERCH".
Wędrówkę rozpoczęliśmy na Przełęczy Przysłop idąc jednym z najciekawszych i najstarszych szlaków w Gorcach, który został wyznakowany około 1925 roku przez księdza W. Gadowskiego, twórcę tatrzańskiej Orlej Perci. Żółto znakowana trasa do schroniska przebiegała przez dziesięć polan reglowych, atrakcyjnych pod względem przyrodniczym i krajobrazowym. Większe polany to: polana Jaworzynka, polana Podskały, Gorc Troszacki i polana Pustak ze wspaniałymi panoramami Tatr i Beskidu Wyspowego. Na odcinku do schroniska mieliśmy trzy podejścia, na Jaworzynkę 1026 m, na Kudłoń 1273 m, i z Przełęczy Borek zboczami Mostowicy na polanę Turbacz, z sumą podejść około 850 m. Z rozległej polany, na której stoi schronisko, rozciąga się wspaniały widok na Gorce, Pieniny i Tatry.
Po dłuższym odpoczynku przed schroniskiem na Turbaczu i zwiedzaniu Ośrodka Kultury Turystyki Górskiej PTTK z ciekawą ekspozycją dotyczącą schronisk górskich w polskich Karpatach, niebieskim szlakiem schodziliśmy do Koninek. W niezmiernie malowniczej, jesiennej atmosferze babiego lata trasa wiodła polaną Turbacz na czoło Turbacza 1259 m skąd znów cudowne widoki na wielkie hale. Dalej przez rezerwat "Turbacz" z naturalnymi fragmentami prastarej Puszczy Karpackiej, gdzie po obu stronach szlaku mogliśmy obserwować starodrzewia jodłowo-bukowe: gdzieniegdzie powalone i połamane przez wiatry pomnikowe okazy.
Pełni wrażeń po całodziennej wędrówce słonecznymi gorczańskimi szlakami, wracaliśmy do Krakowa wiezieni przez Pana Stefana zatłoczoną "zakopianką".
Jan Ślazik
Data odbycia wycieczki |
Trasa wycieczki | Nr grupy górskiej wg reg. GOT |
Punktów wg reg. GOT |
Czy przodownik był obecny |
11.09.2011 | Rzeki - Podskały - Kudłoń (1274 m) | BZ.05 | 11 | Tak |
11.09.2011 | Kudłoń (1274 m) - Przełęcz Borek (1009 m) | BZ.05 | 3 | Tak |
11.09.2011 | Przełęcz Borek (1009 m) - Schronisko PTTK na Turbaczu (1283 m) | BZ.05 | 7 | Tak |
11.09.2011 | Schronisko PTTK na Turbaczu - Poręba Wielka - Koninki | BZ.05 | 6 | Tak |
RAZEM | 27 |